स्नो गर्ल​

कथा

स्नो गर्ल​

उनले एउटा छोटो भिरालो जङ्गल कटेपछि प्रयोगशालाको भवन आईपुग्छ भन्थिन्, टुटेफुटेको अङ्ग्रेजीमा । पुरै वाक्य त तिनलाई अङ्ग्रेजीमा बोल्नै आउँदैन थियो । "फरेष्ट​ क्रस​, ल्याब दियर", यसरी नै झुर अङ्ग्रेजीमा हाम्रो सम्वाद हुन्थ्यो ।

तिनले भने जस्तै साच्चै एउटा कक्रिएको जङ्गल देखेको थिए । तर यस्तोलाई के जङ्गल भन्नु र । चारकोसे सालको झाडी माझ हुर्केको, लुकिछिपी खेलेको, गोठालो ग​एको, म जस्तो लाई तिनले भनेको भिरालो जङ्गल फगत सुकेको खम्बाहरुको थुप्रो जस्तो मात्रै लागेको थियो । कंकाल जस्तो लाग्ने, जलाउन राखेको मुढा जस्ता देखिने, एउटै पात नभ​एको विजुलीका पोल जस्ता ठडिएका रुखहरुको लस्करलाई पनि के जङ्गल भन्नु ।

मरन्च्यासे जङ्गल कट्ने बितिक्कै एउटा आकर्षक भवन देखेको थिए । सोयुनले भने अनुसार "स्पेस रिसर्च ल्याब्रोटोरी" यही हो भनेर ठ्म्याउन गाह्रो भ​एको थिएन​।

धेरै पापड पेलेर​, बल्ल​-बल्ल "एरोनोटिक्स एन्ड स्पेस साईन्स​" अन्तर्गत विध्यावारिधि गर्ने मेरो बाटो कोरिया स्थित विश्वविध्यालयमा ग​एर​ टुङ्गो लागेको थियो । सोही क्रममा प्रयोगशाला सम्बन्धि   गाईड गर्न प्रोफेशरले सोयुनलाई जिम्मा दिएका थिए ।

प्रयोगशालाको सुरुवाती दिनमा सोयुनले निकै सहयोग गरेकी थिईन् । सायद तिनको सहयोग नहुदो हो त मेरो विधावारिधि यति सहज र छरितो हुने थिएन ।

साढे तीन वर्षमा पिएचडी अध्ययन सकिदा मैले धेरै कुराहरु सिक्न पाएँ । उल्काहरुको छेउटुप्पो सबै बुझेँ । कोरिया र कोरियन रितीतिथी बुझेँ । अझ धेरै त सोयुनलाई बुझेँ । तिनले प्रेमको पहिलो पाठ सिकाईन् । प्रेमको अध्यारा र उज्याला पाटा सगँ साक्षात्कार गराईन् । रोमान्स र रोदनको भर्याङ चढ्न सिकाईन् ।

एयरपोर्टमा जहाज कुरिरहदाँ उनको सम्झनाको ज्वारभाटा  आईरहेको थियो । अन्तिम चोटी सोयुन मलाई भेट्न आईहाल्छे की भन्ने आशाको दीप मनमा बाकी नै थियो ।

फ्लाइट कुर्दा-कुर्दा सोयुनको छायाहरु देख्न थाले । ऊ सगंका पलहरु झल्झल्ती आयो । सोयुन एम​एस (स्नातकोत्तर​) गर्दै थिईन् । तिनको स्नातकोत्तरको अनुसन्धान र मेरो विध्यावारिधिको शोध एउटै भ​एकाले हाम्रो सम्बन्ध मोटाउदै ग​एको थियो ।

प्रयोगाशालामा हाम्रो धेरैजसो समय रातको सुन्यतामा बित्दथ्यो । दुवै व्यस्त हुन्थ्यौँ, टेलिस्कोपले उल्काहरु खोज्न । उल्का उत्पतिको प्रक्रिया बुझ्नु र उल्का बन्ने नौलो प्रक्रियाको खोज गर्नु नै दुवैको मुख्य ध्येय थियो ।

रातको एकोहोरोतालाई भङग गर्न म तिनलाई कहिलेकाहीँ जिस्काउथेँ -"सोयुन​, आखाँ नै तिरमिराउने उल्का छेउमै हुदाँहुदै मैले क्षितिजमा उल्का अन्वेषण किन गरिरहेको होला ।" ऊ हासिदिन्थी । मैले फ्लर्ट गरिरहेको कुरो बुझ्थी पनि ।

साच्चै तिनी आकाशको उल्का जस्तै थिईन् । फरक यति थियो आकाशको उल्का रातो हुन्थ्यो, सोयुन चाहिँ हिउँ जस्ती गोरी थिईन् । तिनको गोरो त्वचा हिउँ जस्तै टल्किन्थ्यो ।

क्रिसमस आउने-आउने बेला, एकचोटी लगातार दुई दिन सम्म हिउँ पर्यो । हिउँ पर्दा मेरो मन खुब रम्थ्यो । आकाशमा उल्काहरु हराउथ्यो । सायद हिउँले तिनीहरुलाई पनि चिस्याउथ्यो होला। आकाश आफैँमा बोझिलो जस्तै देखिएपछि प्रयोगशालामा हामी अलिक फुर्सदिलो हुन्थ्यौँ ।

त्यसबेलाको हिउँमा सोयुनले मलाई एकदिन हिउँ खेल्न लगिन्, एउटा तालको छेउमा । त्यहाँ हिउँ खेल्नेको धेरै भिड थियो । त्यहि भिडमा हामी पनि हरायौँ , आफ्नै तालमा । हिउका डल्ला बनाएर तिनले म तिर फाल्थी । म पनि हिउँका फोहोराहरु बनाएर तिनको कैलो कपाल सेताम्मे बनादिन्थे ।

हिउँ खेलिसकेपछि, तातो कफीको प्याला लिदैँ हिउँमा खिचेको फोटोहरु हेर्दै गफिन थाल्यौँ ।

फोटोमा साच्ची तिनी हिउँ परि जस्तै देखिएकी थिई । मैले तिनलाई " इन पिक यु सिम्स स्नो एञ्जल, क्यान आई से यु स्नो गर्ल फ्रम टुडे" भन्दा ऊ खितिति हासीँ र "एज योर व्हिस​" भनेर अर्को क्याफे ल्याटे अर्डर गरिन् ।

खासगरी ऊ दङ्ग थिई । मक्ख पनि परेकी थिई । मेरो तारिफ फुस्रो भ​एता पनि ऊ मेरो हरेक कुरामा अफुलाई समाहित गर्न खोज्थी ।

केटीहरु तारिफका प्यासी हुन्छन् । चाहे केटी नेपाली होस चाहे कोरियन । कोरियन भएपनि सोयुन एक सुन्दर ठिटी न थिई । सायद त्यहिभ​एर नेपालीपारा कै भएतापनि मेरो तारिफमा ऊ फिदा हुन्थी । त्यसैदिन देखि मैले तिनलाई “स्नो गर्ल​” नामले बोलाउन थाले ।

मेरो लागि उनी सोयुनबाट "स्नो गर्ल​" हुदै गर्दा कुनबेला म उनको ढुकढुकीमा मिसिन पुगेछु, पत्तै पाइनँ ।

सुवनको नाईट पवहरुमा खुब झुम्थ्यौँ हामी । नोरेबाङ्को मिठास पनि तिनले नै चखाएकी थिई । कहिलेकाहीँ सुवनको रेडलाईटको बाटो हुदै घर फर्किदा म तिनलाई सिसाको फ्रेम भित्र सज्जिएकी अर्धनङ्ग्न वेश्याको बारेमा सोध्थे । ऊ छिल्लिदै भन्थी -"तिमिले त अर्धनङ्ग्नताको बाहिरी संसार मात्रै आखाँले सेकेका छौँ । पख, आज म तिमीलाई अर्धनङ्ग्न भित्रको स्वर्ग पनि सयर गराउँछु ।" तर म यौनिक हुन खोज्दा खोज्दै उसको होस्टेल आईपुग्थ्यो र केवल ओठे चुम्बन मात्रै दिएर तड्पाएर ग​ईहाल्थी ।

कोरिया आउने क्रममा धेरैले कोरिया दुखको खाल्डो हो । कामको दलदल हो । प्रोफेसरको कचकच हो  भन्थ्यो । तर स्नो गर्लको  स्पर्शले मेरा दिनहरु सुखद र खुशीको वायुपङ्खी घोडामा उडिरहेको थियो ।

आफसोच ! त्यो खुशीको वायुपङ्खी घोडा धेरै दिन टिकेन , एकदिन ड्याम्म भूईमा बजारियो । सलनालमा स्नो गर्लले पारिवारीक डिनरको लागि निम्तो गरेकी थिई । उक्त डिनर पश्चात हाम्रो सम्बन्ध रोगिन थाल्यो ।

डिनरमा बुल्गोगी खाने बेला स्नो गर्लको ममी डेडी सगँ हिन्दु र क्रिश्चियन धर्मका कुराहरु निस्के।

"तिमी बुल्गोगी खादेनौँ ।"

"अहँ, खादिनँ " भने ।

किन?

बुल्गोगीमा बिफ हुन्छ । त्यही भ​एर खादिन ।

किन बिफ खादेनौँ र ?

हो, खादिनँ ।

किन खादेनौँ । तिमी क्रिश्चियन होइनौ र ?

मैले उत्तर दिए- "म गाई नखाने हिन्दु हो । तर मेरो गाई खाने/नखाने कुरा हिन्दु र क्रिश्चियन सगँ सरोकार राख्दैन ।"

"त्यसो के सगँ सरोकार राख्छ ?" अलिक मलिन अनुहारमा स्नो गर्लको डेडीले सोध्नुभयो ।

मैले विस्तारै भने -" आई डन्ट इट बिफ , नट बिकज अफ हिन्दुज्म अर क्रिश्चियानिटी, बट बिकज अफ नेशनालिटी । आई एम अ नेपाली एन्ड इन माई कन्ट्रि काउ इज अ नेशनल एनिमल ।"

मैले उनको ममी डेडीलाई बुजाउन खोजेको चुरो कुरो यही थियो की मेरो गाई खाने र नखाने कुरो धर्म सगँ नजोडिएर राष्ट्रियता सगँ जोडिएको छ । किनकी गाई हाम्रो रास्ट्रिय जनावर हो । र गाई नखादैमा हिन्दु र गाई खादैमा क्रिश्चियन बनिदैन । सबै धर्मको आआफ्नै डक्ट्रीन होला । तर यो खादैमा त्यो नखादैमा धर्मको पहिचान हुदैन ।

सलनालको बिदा पछिका दिनहरुमा स्नो गर्ल र मेरो सम्बन्ध हिउँ झैँ जम्नुको सट्टा उल्टो पग्लेर धर्मको हिलोले धमिलो हुदै गयो ।

ऊ मलाई थियोलोजी कक्षाहरुको लेक्चरमा झैँ बाइबलमा लिखित दन्ते कथाहरु सुनाएर मेरो हिन्दुत्वलाई धुमिल पार्न खोज्थी । र क्राईसटको घुम्टोले मेरो मनलाई छोप्न खोज्दै आफ्ना आखाँहरु कामुक बनाउथी । म उस्को कामुक झिल भित्र पस्थे पनि, तर  हिन्दुत्वको डेगमा अडिग रहदै सिथिल भ​एर निस्कन्थे ।

उसको दिक्षान्त समारोहको एक साता अघि उ मलाई ब्याप्टिजमको लागि दवाब दिईरहेकी थिई । तर समाजको सकस, साथीभाइको सकस​, र​ पारिवारीक सकसले मलाई एक कोरियन युवतीको लागि  क्रिस्चियन भ​एर हिन्दुत्व गुमाउन मन लागेन ।

उनको दवाबले विस्फोटको रुप लिएपछि एकदिन तिनलाई सोधेको थिए -" के तिमी मेरो लागि हिन्दु बन्न सक्छौँ ।"

निर्निमेष​, ऊ टोलाईरही । अनि उसको र मेरो सम्बन्ध अन्त्यको हाउभाउ देखाएर म बाट सधैँको लागि टाढी ।

विदेशमा सायद सम्बन्धहरु एउटा खेलौना जस्तै रहेछ । क्षणभरमा टुट्ने, क्षणभरमा जुट्ने । त्यहिभ​एर दिक्षान्त समारोहमा स्नो गर्ल आफ्नो खलकको बुल्गोगीभोगीको कुम समातेर आएकी थिई ।

फ्लाईटको माईकिङले झल्याँस बानायो । स्नो गर्लको भुतबाट पनि झसङ्ग​ भ​ए । तिनको फ्लासब्याकले इन्छन टर्मिनलमा फ्लाईट कुरेको दुई घण्टा बितेको पत्तै पाइन​।

-धिरज चौधरी

https://www.fonijkorea.net/%E0%A4%B8%E0%A5%8D%E0%A4%A8%E0%A5%8B-%E0%A4%97%E0%A4%B0%E0%A5%8D%E0%A4%B2